Polskim Bonem Turystycznym można opłacić pobyt w obiektach turystycznych i ośrodkach ukierunkowanych na potrzeby osób niepełnosprawnych, turnusy rehabilitacyjne, pobyty lecznicze i sanatoryjne, usługi oraz imprezy turystyczne z pakietami towarzyszącymi.

Bariery ekonomiczne oraz brak odpowiedniej oferty i infrastruktury są jednymi z najważniejszych czynników decydujących o tym, że osoby niepełnosprawne nie korzystają w pełni z aktywności turystycznej. Chociaż pandemia dotyka całego społeczeństwa, to właśnie osoby niepełnosprawne są szczególnie narażone na dodatkowe ograniczenia i bariery w codziennym funkcjonowaniu, a wraz z trwającym kryzysem ich problemy ulegają pogłębieniu. Dzieci i młodzież niepełnosprawna to grupa wymagająca szczególnej uwagi i działań ukierunkowanych na wyeliminowanie oraz złagodzenie negatywnych skutków izolacji, ograniczenia dostępu do usług, edukacji czy rekreacji i związanego z tym poczucia wykluczenia.

 

Wsparcie rodzin i dzieci niepełnosprawnych realizowane jest m.in. w ramach rządowego projektu Polski Bon Turystyczny. Każdemu dziecku, które posiada orzeczenie o niepełnosprawności przysługuje dodatkowe świadczenie w formie bonu turystycznego. W praktyce oznacza to, że rodzicom lub opiekunom posiadającym prawo do świadczenia wychowawczego lub dodatku wychowawczego na dziecko niepełnosprawne przysługuje jedno świadczenie w wysokości 500 zł oraz dodatkowe świadczenie w wysokości kolejnych 500 zł. Aby otrzymać dodatkowe świadczenie rodzic lub opiekun prawny dziecka musi złożyć przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS oświadczenie osoby uprawnionej. Celem programu jest dofinansowanie wypoczynku i rekreacji dla jak największej liczy dzieci, ze wszystkich grup społecznych.

 

Szansa i potencjał

W środowisku „zaprojektowanym” dla osób pełnosprawnych korzystanie z usług turystycznych z niepełnosprawnym dzieckiem wciąż stanowi wyzwanie zarówno dla rodzin, jak i właścicieli obiektów czy organizatorów turystyki. Liczba osób z niepełnosprawnościami w Polsce wynosi od 4 do 7 milionów^[1], w tym około 300 tys. dzieci. Na całym świecie żyje ponad miliard osób niepełnosprawnych, a ich małżonkowie, dzieci i opiekunowie, czyli osoby bezpośrednio dotknięte niepełnosprawnością stanowią prawie jedną trzecią światowej populacji. Oznacza to ogromny potencjalny rynek dla podróży i turystyki, jednak wciąż pozostaje on w znacznym stopniu niewykorzystany z powodu niedostępności obiektów i usług turystycznych. Poprawa dostępności przynosi korzyści wszystkim i nie zawsze wymaga dużych lub kosztownych zmian – zapewnienie podstawowych udogodnień takich jak plac, czy kącik zabaw dla dzieci, foteliki do karmienia, dodatkowe łóżka, zabezpieczenia schodów, dostępność dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, oznaczenia dla niewidomych, wydzielenie miejsc z ograniczoną liczbą bodźców dla dzieci ze spektrum autyzmu czy udostępnienie przewodnika po dostępności dla obiektu, informacji o transporcie oraz innych obiektach i usługach świadczonych w okolicy, może pomóc w dotarciu z ofertą do tej grupy gości.

- Zapewnienie dostępności powinno być głównym celem poprawy jakości i konkurencyjności ośrodków turystycznych. Polska Organizacja Turystyczna podejmuje działania skierowane do przedstawicieli branży turystycznej, zachęcające i angażujące ich do podnoszenia jakości oferty skierowanej do rodzin z dziećmi i uwzględniającej potrzeby wrażliwych grup. Współpracujemy z  ośrodkami pomocy społecznej i organizacjami, które mogą pomóc właścicielom obiektów w zrozumieniu specyficznych potrzeb, istniejących barier i sposobów ich pokonywania. Pracujemy nad zapewnieniem jak najszerszej bazy obiektów i organizatorów turystycznych realizujących wypoczynek, aktywności czy turnusy rehabilitacyjne dla dzieci z różnego rodzaju dysfunkcjami nie tylko po to, aby zaspokoić dzisiejsze krytyczne potrzeby, ale też po to aby dostępność stała się rzeczywistością polskiej turystyki – mówi Anna Salamończyk – Mochel, wiceprezes Polskiej Organizacji Turystycznej.  

 

Dokąd z bonem

Zniesienie barier i stworzenie lepszej przyszłości dla osób z niepełnosprawnością wymaga zaangażowania i skoordynowania wysiłków wszystkich zainteresowanych stron. Niezwykle ważna w tym aspekcie jest aktualna i wiarygodna informacja na temat obiektów i atrakcji, do których chcą się udać, bądź z których mogą skorzystać osoby niepełnosprawne. To właśnie brak informacji o dostępnych usługach turystycznych jest jednym z kluczowych powodów rezygnowania przez nie z wyjazdów.

 

- Jak wynika z badań przeprowadzonych przez Polską Organizację Turystyczną, 92% Polaków zna program Polski Bon Turystyczny i jego założenia, nie wszyscy jednak wiedzą, że w ramach tego świadczenia mogą skorzystać nie tylko z noclegów, wycieczek i atrakcji turystycznych, ale także świadczeń realizowanych np. przez ośrodki rehabilitacyjne i sanatoryjne. W kolejnych miesiącach, dzięki działaniom podejmowanym przez właścicieli obiektów, organizatorów turystyki i Polską Organizację Turystyczną, oferta dostosowana do turystyki rodzinnej i wypoczynku oraz rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych będzie rosła, a beneficjenci będą mieli większy wybór odpowiednich dla siebie i swoich rodzin rozwiązań – dodaje Anna Salamończyk – Mochel.

 

Polskim Bonem Turystycznym już dziś można opłacić pobyt w obiektach turystycznych i ośrodkach ukierunkowanych na potrzeby osób niepełnosprawnych, turnusy rehabilitacyjne, pobyty lecznicze i sanatoryjne, usługi oraz imprezy turystyczne z pakietami towarzyszącymi. Od kilku tygodni, wraz z nowelizacją ustawy o Polskim Bonie Turystycznym oferta dostępnych aktywności powiększyła się o wycieczki jednodniowe, w ramach których organizacje i agencje turystyczne mogą oferować indywidualnie przygotowane pakiety minimum dwóch usług turystycznych, bez konieczności noclegu. Oddanie w ręce doświadczonego operatora turystycznego odpowiedzialności za przygotowanie i spakietowanie oferty, zorganizowanie udogodnień na każdym etapie podróży od przewoźnika, przez opiekunów, wejścia do muzeów czy parków rozrywki, po sprzęt umożliwiający uczestnictwo w aktywnym wypoczynku np. dla osób niesprawnych ruchowo to alternatywa dla dotychczasowych ograniczeń organizacyjnych, zniesienie kolejnej bariery i gwarancja bezpiecznego wypoczynku.

Podmioty realizujące usługi turystyczne i rehabilitacyjne uwzględniające potrzeby osób niepełnosprawnych mogą przyjmować płatności bonem o ile są przedsiębiorcami turystycznymi lub organizacjami pożytku publicznego zarejestrowanymi w bazie Polskiej Organizacji Turystycznej. Zapewnienie równego dostępu i kompleksowa informacja o realizowanych usługach zapewnia możliwość dotarcia z ofertą do zainteresowanego grona odbiorców – dziś turystów krajowych,  a w przyszłości także gości zagranicznych, którzy do nas wrócą.

 

^[1] https://www.gov.pl/web/popcwsparcie/ile-jest-osob-z-niepelnosprawnosciami-w-polsce